Deze haaienfilm kan natuurlijk niet tippen aan een haaienfilm zoals bijvoorbeeld "Jaws (1975)" of "The Shallows (2016)", maar desondanks is deze Australische Horror / Thriller film nog best vermakelijk en Katrina Bowden vrijwel continue te zien rond lopen met een open shirt met daaronder een bikini, is ook niet bepaald een straf. Ook zijn er regelmatig fraaie panoramabeelden te zien van de omgeving en dat zowel boven als onder water.
"Great White" vertelt het verhaal van piloot Charlie (Aaron Jakubenko) en zijn vriendin Kaz (Katrina Bowden) die samen met goede vriend en kok Benny (Te Kohe Tuhaka) een bedrijfje runnen waarin ze mensen in hun watervliegtuig meenemen naar afgelegen eilanden. Een leuke vlucht met twee toeristen naar een afgelegen atol verandert echter in een nachtmerrie voor hen, wanneer hun watervliegtuig wordt vernietigd bij een bizar ongeluk en ze vast komen te zitten op een opblaasbaar reddingsvlot, 150 km uit de kust met mensetende haaien op de loer onder het oppervlak. Twee onopvallende grote witte haaien hebben hun geur opgepikt en ze stoppen voor niets om zich te voeden.
Hoewel de film behoorlijk clichématig is, is de film eigenlijk nog best vermakelijk. Voorwaarde is wel dat je de lat niet te hoog legt en je verstand op nul zet. Wat eten en drinken erbij en het is prima vermaak en met circa 85 minuten duurt de film ook niet bepaald lang. De film focust vooral op de onderlinge relaties en spanningen en dat met een grote witte haai op de achtergrond. De scenes zijn fantastisch geschoten (met name de mooie luchtbeelden) en onderwater ziet alles er helder en duidelijk uit. Helaas kan dat niet van de haaien zelf gezegd worden, hoewel ze er onder water nog best fraai uitzagen. Wat dat betreft zijn de speciale effecten niet bepaald hoogstaand en dat is eigenlijk wel jammer. Maar zoals eerder aangegeven, de haaien zelf komen niet heel veel in beeld. De film moet het namelijk hebben van de opbouwende spanning onderling en de dreiging van de haaien. Ze zitten met zijn vijven op een klein, opblaasbaar vlot en dat met geen land in zicht en een vreselijk bloeddorstig monster onder je. Ik zou er ook kriegelig van worden 🙂
De film opent met beelden van een jong echtpaar, te weten Luke (Jason Wilder) en Tracy (Tatjana Marjanovic), dat geniet van een idyllische plons in het helderblauwe Australische water bij een eiland. Het plezier is echter van korte duur als een haai langs ze zwemt en we vanuit de lucht een enorm groot donkere gedaante zien naderen en het water even later bloedrood kleurt. Daarna zien we met grote witte letters de filmtitel in beeld en maken we kennis met Charlie (Aaron Jakubenko) en Kaz (Katrina Bowden). De zaken lopen niet zo geweldig en Kaz geeft ook aan dat ze zwanger is.
Maar te elfder ure krijgen ze een reservering binnen van de welgestelde zakenman Joji (Tim Kano) en diens vrouw Michelle (Kimie Tsukakoshi), waar kok Benny een oogje op heeft, die de as van Michelle's opa willen uitstrooien op een eiland. Eenmaal aangekomen op de plek van bestemming stuiten ze echter op een aangevreten lijk, dat van Luke, terwijl ze op zee ook hun gekapseisde boot vinden. Charlie landt bij de boot en Benny gaat op zoek naar Luke's vrouw in de boot, die echter dood wordt aangetroffen. Door een haai gaat het watervliegtuig echter kapot en zinkt het in de zee en komen ze met hun vijven vast te zitten op een opblaasbaar reddingsvlot. Het duurt niet lang voordat ze in het vizier belanden van twee hongerige witte haaien.
De cast maakt veel domme en slechte beslissingen, maar ze doen hun werk wel oké en vooral dan Aaron Jakubenko (ik vond hem wel wat weg hebben van Matthew McConaughey) en Katrina Bowden, hoewel Katrina Bowden karakter niet goed uit de verf komt. Tim Kano als de verwende en onuitstaanbare financieel analist Joji is behoorlijk irritant en je gaat al vrij snel hopen dat hij als eerste in de kaken van de jagende haaien belandt. Regisseur Martin Wilson is qua cast misschien wat seksistisch, want het zijn juist de mannen op het vlot welke ten prooi vallen aan de haaien, waarbij Charlie op heldhaftige wijze.
Naar het einde toe vliegt (de laatste 15 minuten) "Great White" op het gebied van geloofwaardigheid wel wat uit de bocht. Want na eerst heel lang hulpeloos, angstig en vooral schreeuwend op zee te hebben rondgedobberd, binden de laatste twee overlevers met land inzicht onder het motto van "girl power" actief de strijd aan met de haaien. Als bij toverslag blijken ze ineens in staat tot welhaast bovenmenselijke toeren. Zo wordt de film in het laatste deel onbedoeld campy en ongeloofwaardig. Wat dat betreft is het einde best zwak en vergezocht en dat hadden ze eigenlijk anders moeten oplossen.
Ondanks het ongeloofwaardige einde en het clichématig verhaal (je ziet de ellende al ver vooraf aankomen), heb ik me nog best redelijk vermaakt met deze Australische Horror / Thriller film en dat vooral vanwege de mooie panoramabeelden, de eveneens mooie Katrina Bowden, de korte duur van de film en enkele enkele geslaagde actiescènes.
